هم‌زمان با برگزاری هفته مد نیویورک برای مجموعه‌های بهار و تابستان ۲۰۲۵، اسه آزنابور هم جدیدترین مجموعه‌اش را بر بام «راکفلر سنتر» در منهتن روی صحنه برد. کارهای این طراح جوان که یکی از استعدادهای خودساخته و نوظهور مد ایالات متحده محسوب می‌شود، هم با تحسین منتقدان مد و هم با اقبال مشتریان سطح بالا مواجه شده است.
اسه آزنابور که ۴۰ سال دارد، در چند سال اخیر به خاطر لباس عروس‌های باشکوهش طرفداران زیادی پیدا کرده است و طراحان سبک شخصی و افراد مشهور و ستاره‌های هالیوود طرح‌های او را برای مراسم فرش قرمز، حضور در رویدادهای هنری و مراسم عروسی انتخاب کرده‌اند.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
اسه آزنابور در گفت‌وگوی اختصاصی با ایندیپندنت فارسی، از تجربه‌اش در رسیدن به این جایگاه در دنیای مد صحبت کرد. او در توصیف مجموعه بهار ۲۰۲۵ که پر از شکوفه و گل‌های بهاری بود، گفت: «می‌خواستم با این مجموعه حس شادی را منتقل کنم. به‌خصوص که سال گذشته روزهای سخت و پر از اخبار جنگ و روزهای دشوار را پشت سر گذاشتیم.»
او در حال حاضر اقلام ارائه‌شده در بوتیک‌هایش در سراسر آمریکا را در کارگاه شخصی خود در دالاس که ده‌ها خیاط و هنرمند آنجا فعالیت دارند، تهیه می‌کند و یکی از طراحانی است که از اولین مراحل انتخاب و بافت پارچه تا دوخت و ارائه آن را سفارشی و اختصاصی انجام می‌دهد.
آزنابور سال ۱۹۹۷ وقتی ۱۰ سال داشت، به همراه خانواده‌اش از نیجریه به انتاریو در کانادا مهاجرت کرد. او بعدا مدتی به انگلستان رفت و سال ۲۰۱۱ برای تحصیل در رشته حسابداری به دالاس نقل‌مکان کرد و از آن زمان در این شهر زندگی می‌کند.
در فوریه ۲۰۲۳، او با افتتاح دومین بوتیکش در خیابان مدیسون هم‌زمان با هفته مد لباس عروس نیویورک در این شهر، کارش را از نمایشگاه و آتلیه مرکزی در دالاس فراتر برد و گسترش داد و در همان سال، اولین مجموعه لباس‌عروس را با نام «Essence» در هفته مد نیویورک به نمایش گذاشت.
او درباره دوران کودکی و تحصیلاتش به نیویورک تایمز گفت: «من حسابداری خواندم تا رضایت والدین نیجریه‌ای سنتی‌ام را که می‌خواستند یک حرفه کاربردی داشته باشم، جلب کنم؛ اما از بچگی شیفته پارچه و نحوه دوخت لباس بودم. لباس‌های مادرم را می‌شکافتم و دوباره به هم می‌دوختم. در مدرسه ابتدایی در نیجریه مجبور بودم یونیفرم بپوشم، اما یک بار در ماه لباس اجازه داشتیم به انتخاب خودمان لباس بپوشیم. یک بار شلوار پدرم را برداشتم و با منجوق‌دوزی و دوختی متفاوت، آن برای خودم درست کردم. همکلاسی‌هایم از من پرسیدند که آیا می‌توانم برای آن‌ها هم چنین چیزی بدوزم و شلوار پدرهایشان را پیش من می‌آورند تا برایشان بازسازی کنم.
بزرگ‌تر که شدم، باز هم به دوختن لباس برای خانواده و دوستان ادامه دادم و زمانی که در دانشگاه بودم، لباس‌هایم را برای رویدادهای اجتماعی خودم طراحی می‌کردم؛ اما هرگز فکر نمی‌کردم که این شغل من شود یا چیز جدی از آن در بیاید. فکر کردم این کار را فقط برای سرگرمی انجام می‌دهم. بعد برای کسب درآمد بیشتر، طرح‌هایم را در ئی‌بی (eBay/ فروشگاه آنلاین) برای فروش گذاشتم. من یک توپ پارچه را از اینجا و آنجا می‌خریدم، بعد به مغازه‌های دست‌دوم‌فروشی سر می‌زدم تا پارچه‌های سنگ‌دوزی‌‌شده تهیه کنم و با ترکیب کردن کردن این پارچه‌ها، طرح خودم را درست می‌کردم.»
آزنابور در سال ۲۰۱۲ به پیشنهاد یکی از دوستانش، تصمیم گرفت اولین مجموعه لباسش را تهیه و ارائه کند. با کمک و همراهی روندا سارجنت چمبرز که یک مدل باسابقه است، توجه بزرگان مد در دالاس به او جلب شد.
موفقیت او در رشته موردعلاقه‌اش باعث شد تحصیل در رشته حسابداری را نیمه‌کاره بگذرد و از آن سال به‌صورت کامل بر حرفه‌ای که به آن عشق می‌ورزد، تمرکز کند و حالا او در آغاز دهه چهارم زندگی، یکی از استعدادهای روبه‌رشد مد در نیویورک شناخته می‌شود.
